خانه » وبلاگ » ۱۵ نکته برای طراحی فضاهای بیرونی

۱۵ نکته برای طراحی فضاهای بیرونی

طراحی فضاهای بیرونی
فهرست مطالب

طراحی فضای سبز و محوطه باغ یکی از شاخه‌های مهم معماری منظر است که هدف آن ایجاد فضایی زیبا، کاربردی و هماهنگ با محیط زیست است. این فرآیند نیازمند درک عمیقی از اصول طراحی، شناخت گیاهان، و توجه به نیازهای کاربران است. در این مقاله، به بررسی اصول کلیدی طراحی فضای سبز و محوطه باغ می‌پردازیم که می‌تواند به خلق فضایی دلنشین و پایدار کمک کند.

15 نکته برای طراحی فضاهای بیرونی

۱. تعیین نواحی و مسیرهای رفت‌وآمد

طراحی یک فضای بیرونی دلپذیر کار ساده‌ای نیست، به ویژه وقتی صحبت از این باشد که از کجا شروع کنیم. برای تسهیل کار، معماران منظر توصیه می‌کنند در مراحل اولیه برنامه‌ریزی، نواحی و مسیرهای رفت‌وآمد را مشخص کنید تا به تعریف طرح کلی و تمایز بین مناطقی با عملکردهای مختلف کمک شود. به عنوان مثال، اگر در حال طراحی یک حیاط خلوت برای یک خانه شخصی هستید، می‌توانید با استفاده از مبلمان، جعبه‌های گل یا پارتیشن‌ها، آشپزخانه بیرونی را از قسمت پاسیو که کاربرد چندمنظوره‌تری دارد، جدا کنید. از طرف دیگر، تغییر در رنگ یا جنس مصالح می‌تواند به جدا کردن مناطق مجاور از یکدیگر کمک کرده و فضا را به نواحی کوچکتر تقسیم کند. هنگام تعیین مسیرهای رفت‌وآمد، به عناصری مانند سنگفرش‌ها و سنگ‌های قدم‌زنی توجه کنید. مسیرهای عریض و مشخص می‌توانند به طور غریزی افراد را در امتداد مسیرهای اصلی هدایت کنند، در حالی که مسیرهای کوچکتر و کمتر مشخص، حس کنجکاوی را برمی‌انگیزند و در عین حال ارتباطات ثانویه مناسبی بین نقاط مختلف مورد علاقه ایجاد می‌کنند.

2. با یک نقطه کانونی شروع کنید

بسیاری از طراحان، عناصر آتش و آب را در طراحی فضای سبز خود جای می‌دهند، چه به عنوان نقطه تمرکز اصلی و چه به عنوان عنصری تزئینی. روش دیگر برای شروع طراحی یک فضای بیرونی، تعیین یک یا چند نقطه کانونی (بسته به ابعاد پروژه) و توسعه طراحی بر اساس آن است. این رویکرد مشابه طراحی یک اتاق حول یک وسیله یا ویژگی خاص است. عناصری مانند فواره‌ها، برکه‌ها، آتشدان‌ها، باغ‌های گل، مجسمه‌ها یا حتی مناظر طبیعی می‌توانند به عنوان نقاط کانونی در یک فضای بیرونی عمل کرده و بر همه چیز، از نحوه چیدمان مبلمان گرفته تا مسیرهای پیاده‌روی و جهت‌گیری آن‌ها، تأثیر بگذارند.

3. سایه را در نظر بگیرید

یک فضای بیرونی ممکن است به خوبی طراحی و سازماندهی شده باشد، اما اگر سایه‌اندازی مناسبی نداشته باشد، احتمالاً به طور کامل مورد استفاده قرار نخواهد گرفت. برایان ویتال، یکی از مدیران عامل Gensler، گفته بود: «سایه‌اندازی بسیار حیاتی است. مردم این همه فضای بیرونی طراحی می‌کنند، و اگر بر راحتی افراد تمرکز نکنید، از آن فضاها استفاده نخواهند کرد.»

۴. برای تمام شرایط آب و هوایی برنامه‌ریزی کنید

طبیعتاً هیچ فایده‌ای ندارد که زمان، تلاش و هزینه خود را صرف طراحی فضای باز کنید که فقط در روزهای آفتابی و صاف قابل استفاده باشد. برای اطمینان از استفاده در هر شرایطی، چه باران ببارد چه آفتاب بدرخشد، افزودن سرپناه‌های دائمی و سازه‌های محافظ دیگر مانند پرگولاها را به فضای باز خود در نظر بگیرید.

۵. گزینه‌های نشستن متنوعی فراهم کنید

یکی از جنبه‌های اغلب نادیده گرفته شده فضاهای باز، نشستن است – یا حداقل، نشستن خوب که از انواع فعالیت‌ها و عملکردهای اجتماعی پشتیبانی کند. تنوع در نشستن به ویژه در طراحی فضاهای باز عمومی و تجاری مهم است، زیرا به شدت بر اینکه آیا مردم واقعاً از آن‌ها استفاده می‌کنند یا خیر، تأثیر می‌گذارد.

6. هوشمندانه نورپردازی کنید

نورپردازی نقش بسزایی در ایجاد فضاهای بیرونی راحت و دلپذیر دارد، اما تا همین اواخر، امکانات چراغ‌های بیرونی نسبتاً محدود بود. با این حال، پیشرفت‌ها در فناوری‌های LED و کنترل نور، راهکارهای نورپردازی بیرونی را بسیار انعطاف‌پذیرتر و قابل تنظیم‌تر کرده است.

7. با آلودگی نوری مبارزه کنید

با این حال، برخی از فضاهای بیرونی، به ویژه فضاهای عمومی، ممکن است به دلایل ایمنی به درجه‌ای از نورپردازی ثابت در طول شب نیاز داشته باشند. در این موارد، توجه به خود چراغ‌ها مهم است، زیرا بسیاری از چراغ‌های بیرونی مقدار قابل توجهی از نور تولیدی خود را با تاباندن آن در جهاتی (به ویژه به سمت بالا) که نیازی به روشن شدن ندارند، هدر می‌دهند. انتخاب چراغ‌هایی که از محافظ و ویژگی‌های قطع کامل نور استفاده می‌کنند، با جلوگیری از خروج نور بالاتر از سطح افقی، روشنایی غیرضروری را به شدت کاهش می‌دهد.

۸. انتخاب مصالح بادوام

دوام و ماندگاری در تمامی جنبه‌های طراحی اهمیت دارد، اما این موضوع به ویژه در طراحی فضاهای بیرونی و سازه‌ها حیاتی‌تر است، زیرا این مناطق در معرض عوامل جوی و فشارزیادی از رفت و آمد دارد و اغلب بیشتر از فضاهای داخلی دچار فرسودگی می‌شوند.

مصالح بادوام که قادر به تحمل استفاده طولانی مدت در فضای باز هستند عبارتند از:

  • سنگ
  • بتن
  • تراکوتا
  • آجر

۹. برنامه‌ریزی برای حفظ حریم خصوصی

بسیاری از فضاهای باز که برای پروژه‌های مسکونی، مهمان‌نوازی و حتی برخی پروژه‌های تجاری طراحی شده‌اند، برای اطمینان از راحتی و امنیت، به درجاتی از حریم خصوصی نیاز دارند. نرده‌ها، پارتیشن‌ها و داربست‌ها از موثرترین راه‌ها برای محافظت از فضاهای بیرونی در برابر دید کنجکاو هستند، اما درختان و پرچین‌ها نیز گزینه‌های دیگری به شمار می‌روند.

۱۰. تعادل بین عناصر سخت و نرم در محوطه‌سازی

وقتی صحبت از محوطه‌سازی فضاهای بیرونی می‌شود، دو نوع “منظره” وجود دارد که باید از آن‌ها آگاه باشید: عناصر سخت و عناصر نرم. عناصر سخت به ساختارها و مصالح غیر زنده‌ای که توسط انسان ساخته شده‌اند مانند سنگفرش‌ها، گذرگاه‌ها، صفحات بتنی، آجرفرش‌ها و سنگ‌کاری‌ها اشاره دارد؛ عناصر نرم، عناصر باغبانی زنده در طراحی منظر را توصیف می‌کند. استفاده بیش از حد از عناصر سخت می‌تواند فضاهای بیرونی را خشک و ناخوشایند جلوه دهد، در حالی که فضای سبز بیش از حد می‌تواند دسترسی به فضاها را دشوارتر کرده و به طور کلی رفت و آمد در آن‌ها را سخت‌تر کند؛ همچنین وفور پوشش گیاهی، نیاز به آبیاری و نگهداری را افزایش می‌دهد.

۱۱. انتخاب محوطه‌سازی سخت نفوذپذیر

همانطور که پیشتر اشاره شد، محوطه‌سازی سخت جزء جدایی‌ناپذیر هر فضای بیرونی است و نقش مهمی در دسترسی‌پذیر کردن این فضاها ایفا می‌کند. با این حال، تراکم بالای محوطه‌سازی سخت می‌تواند خطر سیلاب‌های شهری را به شدت افزایش دهد، زیرا بیشتر عناصر محوطه‌سازی سخت از مواد متراکم و نفوذناپذیر ساخته شده‌اند که باعث جمع شدن رواناب به جای نفوذ به مخازن آب زیرزمینی می‌شوند. این مشکل را می‌توان با تعیین مصالح سخت نفوذپذیر برای محوطه‌سازی کاهش داد. این طبقه‌بندی شامل دو نوع متمایز است: موادی که ساختار متخلخل آن‌ها اجازه عبور آب را می‌دهد یا مواد غیرمتخلخلی که به طور عمدی با فاصله‌ای چیده شده‌اند که آب بتواند از شکاف‌ها و درزهای بین هر قطعه عبور کند. هر دو نوع معمولاً روی چندین لایه از سنگدانه‌های مختلف نصب می‌شوند تا به کند کردن و فیلتر کردن رواناب قبل از نفوذ کمک کنند.

۱۲. افزودن یک عنصر آبی

عناصری آبی مانند فواره‌ها، برکه‌ها و آبشارها راهی عالی برای افزودن جذابیت به فضای بیرونی هستند و اغلب به عنوان نقاط کانونی در طراحی منظر عمل می‌کنند. به عنوان مثال، برکه‌های ماهی و حوضچه‌های نیلوفر آبی می‌توانند قطعات چشمگیر و برجسته‌ای باشند، در حالی که آبخوری‌های پرندگان، فواره‌های حباب‌دار و دیوارهای آبی همگی حرکت و پویایی را به فضا می‌بخشند. آب همچنین یک عنصر قدرتمند در طراحی بیوفیلیک است، عنصری که تأثیر مثبتی بر سلامت روانی و جسمی دارد. محققان دریافته‌اند که صرف دیدن و شنیدن صدای آب، سیلابی از مواد شیمیایی عصبی را تحریک می‌کند و سیستم عصبی پاراسمپاتیک را فعال می‌کند، که منجر به افزایش جریان خون به قلب و مغز و در عین حال ایجاد احساس آرامش و آسودگی می‌شود.

13. گیاهان بومی و مقاوم به خشکی را انتخاب کنید

پوشش گیاهی جزء مهمی از هر فضای باز است، اما هنگام انتخاب گیاهان باید دقت و ملاحظه لازم به کار گرفته شود. به طور کلی، گونه‌های بومی همیشه انتخاب مسئولانه‌تری خواهند بود و معمولاً به دلیل سازگاری با شرایط آب و هوایی و خاک محلی، به نگهداری کمتری نیاز دارند.

14. عناصر آتش را به کار بگیرید

اگر قرار است یک فضای باز در طول سال راحت و کاربردی باقی بماند، باید بتواند نوعی گرمایش تکمیلی را در شب و یا در ماه‌های سردتر که دما شروع به کاهش می‌کند، فراهم کند. شومینه‌ها، آتشدان‌ها و سایر عناصر آتش از رایج‌ترین روش‌های تامین گرمایش در فضای باز هستند، به ویژه در مورد فضاهای باز طراحی شده برای پروژه‌های مسکونی و مهمان‌نوازی. علاوه بر ایجاد گرما، عناصر آتش برای ایجاد فضایی بیوفیلیک نیز عالی هستند، زیرا هم دیدن و هم شنیدن صدای شعله‌ها از نظر علمی ثابت شده است که به کاهش استرس و فشار خون کمک می‌کند.

15. یک بخاری فضای باز اضافه کنید

راه‌های دیگری نیز برای تامین موثر و کارآمد گرمایش در فضای باز بدون استفاده از عناصر آتش وجود دارد. برای مثال، Bromic Heating یک تولید کننده پیشرو در زمینه بخاری‌های مادون قرمز فضای باز است و راه حل‌هایی را در مدل‌های گازی، برقی و قابل حمل ارائه می‌دهد. برای بهینه‌ترین کارایی، بخاری‌های Bromic را می‌توان به گونه‌ای تجهیز کرد که از گرمایش منطقه‌ای، زمان‌بندی، تایمرها و حتی قابلیت تنظیم نور پشتیبانی کنند.

ویژگی‌هایی که برای فضای باز خود باید در نظر بگیرید

اگر هنوز نمی‌دانید چه نوع امکاناتی را در فضای باز خود بگنجانید، در زیر فهرستی کاربردی برای الهام گرفتن آورده‌ایم:

  • عناصر سخت‌منظره (Hardscape): دیوارهای حائل، سنگفرش‌ها، پیاده‌روها، عرشه‌ها، پاسیوها، پل‌ها
  • عناصر نرم‌منظره (Softscape): گیاهان، درختچه‌ها، درختان؛ باغ‌های گل و سبزیجات
  • راهکارهای سایه‌اندازی: چترها، سایبان‌ها، داربست‌های گل، سازه‌های پارچه‌ای سایه‌بان، آلاچیق‌ها، پرگولاها
  • مبلمان: صندلی‌ها، مبل‌ها، مبلمان چند تکه، چهارپایه‌ها، نیمکت‌ها، میزهای عسلی، میزهای پیک‌نیک
  • نورپردازی: نورپردازی محوطه، نورافکن‌ها، چراغ‌های پله، نورپردازی ملایم، تیرهای چراغ برق، ریسه‌های نوری، چراغ‌های مسیر، چراغ‌های دفنی
  • عناصر آتش: شومینه‌ها، آتشدان‌ها، حوضچه‌های آتش، منقل‌ها
  • عناصر آبی: حوضچه‌ها، استخرهای طبیعی، آبشارها، دیوارهای آبی، فواره‌های حباب‌دار، آبخوری‌های پرندگان

طراحی فضای سبز و محوطه باغ فرایندی خلاقانه و چندوجهی است که نیازمند توجه به جزئیات و هماهنگی بین عناصر مختلف است. با رعایت اصولی مانند شناخت محیط، تعیین کاربری، ایجاد تعادل، و توجه به پایداری، می‌توان فضایی ایجاد کرد که نه‌تنها زیبا و کاربردی باشد، بلکه با نیازهای کاربران و محیط زیست نیز سازگار باشد. یک باغ خوب نه‌تنها مکانی برای لذت بردن است، بلکه می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی و تقویت ارتباط انسان با طبیعت کمک کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای دیدن نوشته هایی که دنبال آن هستید تایپ کنید.